ساخت هیولاهای کوچک کلاسیک کلاسیک دهه 80 برای هاوی مندل یک تجربه کابوس بود.

این بازیگر در فیلم هیولاهای کوچک در کنار فرد ساویج بازی کرد و می گوید که تجربه تولید تقریباً او را می کشد.

ساخت هیولاهای کوچک کلاسیک کلاسیک دهه 80 برای هاوی مندل یک تجربه کابوس بود.

هوی مندل واقعاً از ساختن خوشش نمی آمد هیولاهای کوچک در سال 1989. کلاسیک کالت به تازگی توسط Vestron Video مجدداً در Blu-ray منتشر شد، جایی که نظرات ماندل از آنجا سرچشمه می گیرد. یکی از ویژگی‌های جایزه بلوری، با عنوان Call Me Maurice، نشان می‌دهد که بازیگر/کمدین به زمان خود به عنوان هیولا موریس با بازی در کنار فرد ساوج نگاه می‌کند. 'چه زمانی هیولاهای کوچک مندل می‌گوید که به من ارائه شد، بدون اینکه فکر کنم به چه معناست، رفتم، 'باشه'.

همانطور که معلوم است، هووی مندل ممکن است بیشتر از چیزی که شخصاً می توانست گاز بگیرد گاز گرفته باشد. برای یک، ثبت نام برای هیولاهای کوچک به این معنی بود که مندل قرار بود در این نقش بازی کند موریس ، که یک هیولا است. 'میدونی که تجربه خوبیه. با افراد خوب آشنا شدم مندل می‌گوید: شخصاً اوقات خوبی را سپری کردم. با این حال، کارهای زیادی جز حضور در صحنه و آرایش کردن وجود داشت. از نظر فیزیکی، تقریباً من را می کشت. و من این کار را نمی کردم. خوب نیست که یک تابستان را در کارولینای پیچیده در لاتکس بگذرانیم.

هوی مندل در طول سال‌ها در مورد مبارزه‌اش با اختلال وسواس فکری عملی (OCD) و اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD) و نشستن روی صندلی آرایش برای مدتی طولانی صحبت کرده است. هیولاهای کوچک موقعیت ایده آلی برای بازیگر نبود. همانطور که مشخص است، اگر مندل هر کاری را که باید هر روز سر صحنه فیلمبرداری انجام دهد، می دانست هرگز قرارداد نمی بست. او توضیح می دهد.

'این را در خانه امتحان نکنید. خودت رو نپیچ منظورم این است که فوق العاده است - موریس شخصیت فوق العاده ای است. زمان خوشی بود؛ همه عالی بودند و صحنه های خنده دار وجود داشت، اما من در لاتکس پیچیده شده بودم. آیا می دانید رطوبت و لاتکس چه می کند؟ بعد از اینکه آن فیلم را ساختم. من حتی کاندوم هم نمی گذاشتم. من خیلی ضد لاتکس بودم می دانم که به نظر بی خطر نیست، اما من متاهل و خوشحال بودم، اما نمی خواستم، حتی دیگر نمی خواهم کلمه لاتکس را بگویم. اما اکنون احساس می کنم که دیگر این کار را نمی کنم.

تماشا کردن هیولاهای کوچک حتی امروز هم نمی توان گفت که هوی مندل از پشت صحنه رنج می برد. او توانست از آن عبور کند و عملکرد متقاعد کننده ای را به عنوان یک هیولای دوست داشتنی که با یک بچه کوچولو رفت و آمد می کند و شب ها مردم را به وحشت می اندازد. با این حال، برای مندل این یک تجربه 'شاد' نبود. او در مورد روند ساخت این فیلم گفت.

من GED ندارم زیرا نمی توانم سر کلاس بنشینم. نمیتونم بشینم اما باید بشینی نه تنها چهار ساعت نشستن بود، بلکه چهار ساعت - نمی‌خواهم به من دست بزند. و چهار ساعت از [لمس شدن]، فکر کردم می‌خواهم عکس بگیرم. و وقتی کارم تمام شد، باید این موریس خوشحال و شاد باشم. واقعا آنقدر خوشحال و خوشحال نبودم. نمیدونستم خودمو گرفتار چی کردم آنها مثل 'اوه خدای من.' من دارم میمیرم.' در شب، یک ساعت است که آن را پیاده کنید. روی من و پوستم چسبیده بود.

بسیاری از بازیگران طی سال‌ها در مورد نشستن ساعت‌های طولانی روی صندلی گریم سر صحنه فیلم‌برداری صحبت کرده‌اند. از کارن گیلان بازیگر Nebula از دنیای سینمایی مارول یا جنیفر لارنس از مردان ایکس حق امتیاز. دیوید باتیستا همچنین در مورد گذراندن ساعت ها روی صندلی آرایش برای آماده شدن برای بازی Drax the Destroyer اظهار نظر کرده است. هر چه که باشد، به نظر می رسد که OCD و ADHD هوی مندل اوضاع را برای او بسیار بدتر کرده است. گیم اسپات اولین کسی بود که در این مورد گزارش داد هیولاهای کوچک وسایل اضافی بلوری